Dawno, dawno temu...

... kiedy ludzie nie niszczyli jeszcze bezmyślnie ziemi, nie wycinali lasów i nie zaśmiecali dziewiczych kniej, w najdalszym zakątku prastarego bagniska mieszkał STWÓR. Tak na prawdę nie był ani niebezpieczny, ani straszny, ale był okropnie brzydki... Dlatego ludzie, jak ognia, unikali tej części lasu. Bali się Go przeraźliwie, a On był strasznie samotny... A ponieważ ludzie nienawidzili Go bardzo, On starał się nie wchodzić im w drogę... Miał mały schludny domek i malutki moczarowy ogródek. Ale tak na prawdę nikt nie podszedł tam na tyle blisko, by to wszystko zobaczyć...
A tak właśnie wyglądało Jego siedlisko naszym zdaniem:

Jakiś czas temu Aga zaprosiła wszystkich chętnych do pewnej zabawy. Chodziło o założenie wraz ze swoimi pociechami wróżkowego ogrodu w wiaderku. Ponieważ moi Chłopcy nie chcą mieć z wróżkami nic wspólnego, zrobiliśmy Tajemniczy Ogród Stwora Borowego, który to jednak (Stwór)  widząc, jak skradam się do jego ogrodu z aparatem, skrył się gdzieś tak dobrze, że nie udało mi się go namierzyć :-)

Tajemniczy Ogród Stwora Borowego to twór bardzo dynamiczny... Głównie za sprawą małego Antosia, który codziennie zmienia koncepcję przebiegu ścieżek, rozlokowanie powalonych przez starość i szkodniki drzew... tudzież usytuowania samego domu...
Na szczęście same nasadzenia go nie interesują, dlatego po kilku dniach istnienia ogrodu, zarówno kopytnik, jak i młodziutki pióropusznik, maja się wyśmienicie :-)

Zapraszam Was wszystkich do zabawy. My, z Chłopakami, przy zakładaniu wiaderkowego ogrodu bawiliśmy się świetnie. Musieliśmy przygotować kilka wypraw po tajemnicze elementy naszego ogrodu: do sadu po mchy i zmurszałe konary :-)  Za stodołą wykopaliśmy roślinki. A nawet wybraliśmy się na niedawno wspominaną przez mnie rampę kolejową, po żwirek na ścieżki... I te wyprawy właśnie były chyba najfajniejszą częścią całego przedsięwzięcia :-)

 Pozdrawiam!!!