Tak już na koniec...

Chciałam Wam jeszcze pokazać jak Chłopcy pomagają mi dekorować świątecznie dom :-)

Tak im się spodobały zielone kule, że zrobili jeszcze dwie :-) Gdybym miała więcej piankowych, florystycznych kulek, pewnie wykorzystali by wszystkie :-)

Świetnie się bawiliśmy, a i efekty rewelacyjne!

Korzystając z okazji chcieliśmy Wam wszyscy, tak rodzinnie, życzyć spokojnych i szczęśliwych świąt !!!

A teraz zmykam do sprzątania! :-)

Już prawie...

 Już prawie jesteśmy gotowi!

Choinki ubrane, w domu przyzwoicie (ja, tradycjnie, sprzątam PO świętach, nie PRZED:-)).

Pierogi i uszka do barszczu ulepione (przy pomocy mojej mamy, która przyjechała na Antka urodziny i trochę nam, przy okazji, pomogła przedświątecznie). 

Chatka z piernika upieczona i pierniki też, choć te zastały już pochłonięte przez głodomorów :-)

Prezenty kupione i zapakowane. Menu świąteczne ustalone... 

Ponieważ święta spędzamy znowu sami, gotowania dużo nie będzie. Spokojnie wszystko ogarnę w niedzielę. 

Chyba na prawdę jesteśmy gotowi :-) 

Oby tylko pogoda się utrzymała- wtedy będzie szansa na białe świeta!

Moje tegoroczne świateczne nowości- wianek z żołędzi i wisząca kula z zimozielonych :-)

A na koniec pstrokata choinka ubrana w 99% przez moich Chłopców - ja tylko lampki powiesiłam.

Tymczasem pozdrawiam świątecznie :-)

JEDZIEMY PO CHOINKĘ!!!

Już od kilku lat jeździmy po choinkę do Leśniczówki nad Liwcem.

Pewnie moglibyśmy znaleźć drzewko bliżej, ale trudno znaleźc tak klimatyczne miejsce i tak przyjaznych ludzi jak Agnieszka i Arek.

Dawno, dawno temu Arek i Agnieszka kupili stere gospodarstwo sadownicze w środku lasu (w Leśniczówce właśnie) i poprosili Olgierda o wskazówki przy prowadzeniu sadu. Tak się poznaliśmy. Oprócz sadu założyli również plantację bożonarodzeniowych drzewek. I my, co roku, własnie u nich wybieramy nasze drzewka.

O tej porze roku choinki są dosłownie wszędzie...  I to nie jakieś tam łyse drapaki, ale piękne, gęste świerki i jodły (co roku przycinene w celu zagęszczenia).

Dla mnie najpiękniejsze są zwykłe, pospolite świerki dlatego nie miałam problemu z wyborem :-)

U Agnieszki i Arka można kupić choinkę wyciętą albo wykopaną (w donicy). Te ostatnie polecam z własnego doświadczenie- długo są świeże i nie gubią igieł, a te mniejsze  można z powodzeniem posadzić w ogrodzie.

Chłopcy właśnie wybierają mini choinkę do swojego pokoju :-) 

Wybór padł na młody świerk srebrny.

A tu Chłopcy wnoszą swoją choinkę do domu :-) 

Nie jest łatwo, bo choinka w donicy... ciężka... 

Jak tu się za nią zabrać??? 

W końcu mama pomogła :-)

*****

U nas choinki już ubrane. Jutro pokażę :-)

Świąteczne akcenty

Na  podwórzu zrobiło się u nas troszkę świątecznie :-) Niesamowite jak trochę "stroiszu" potrafi odmienić przestrzeń. 

W sobotę jedziemy z dziećmi na zaprzyjaźnioną plantację choinek. Chłopcy mogą wybrać drzewko, które potem zabieramy w donicy do domu i ubieramy. W zasadzie to dwa drzewka- jedno do salonu,  a drugie do pokoju chłopaków. Tę mogą ubrać w co chcą i jak chcą- ja nie ingeruję. Jeśli chodzi o tę "salonową" to preferuję jednak stonowane barwy ...  Dlatego, by zaspokoić dziecięce potrzeby pstrokacizny, właśnie ta druga choinka. Oni są zadowoleni i ja też :-)

Kozy, jak co roku, też mają w obejściu trochę świątecznego klimatu :-)

A tak wygląda sad po wykarczowaniu i wykopaniu karp.

W warzywniku powstaje nowe wyjście- na nowo otwartą przestrzeń. W żywopłocie zostało wycięte przejście, które mam nadzieję uformować na kształt łuku. Pod łukiem zasieję trawę i będzie ciągłość.

I piękny widok na dolinę ( na razie przysłonięty pobojowiskiem po koparce...)

A jak u Was przygotowania do świąt? 

Mi ciężko usiedzieć w domu- wolę na zewnątrz działać :-) 

Dlatego w domu jeszcze... chaos- to najlepsze słowo :-)

Pozdrawiam!!!

Był sad- nie ma sadu...

Był sobie sad, nasz najstarszy... Wyrok zapadł już kilka lat temu, ale jak to bywa z wyrokami, został odroczony... i to trzy razy. Ale w końcu nadeszła ta chwila i sad powoli zamienia się we wspomnienie po sadzie...

Uwielbiam stare, przydomowe sady owocowe. Piękne kostropate jabłonie o parasolowatym pokroju, małe, parszywe jabłuszka i to, że zazwyczaj kwitną co drugi rok ;-)

Naprawdę je uwielbiam i po cichu marzę o posiadaniu takiego sadku ... Cóż, marzenia marzeniami, a tu kolejny stary sad poszedł pod topór...

Spytacie: jak to, o co chodzi???

A chodzi o to, że z racji wykonywanego zawodu, profesji czy jak to tam nazwać, najzwyczajniej w świecie jest to niemożliwe. Stare sady, jakkolwiek niezaprzeczalnie piękne, to jednak są też wylęgarnią szkodników i chorób. Jako sadownicy utrzymujący się wyłącznie z tego co nam nasze jabłonki "urodzą" nie możemy pozostawić nawet tych kilku starych "ekologicznych" jabłonek, ponieważ stałyby się wylęgarnią smoków :-) Początkowo chciałam zostawić kilka jabłonek i pozwolić im "zdziczeć", ogrodzić i wpuścić tu zwierzęta...  Niestety Idared (odmiana jabłoni którą własnie karczujemy) jest bardzo podatna na parcha jabłoni i niechroniona stałaby się poważnym zagrożeniem dla reszty produkcji...

Z tego samego powodu nie mogę i nie będę miała w ogrodzie uwielbianych przeze mnie głogów, które mogą stać się źródłem najgroźniejszej sadowniczej choroby- zarazy ogniowej.

Cóż... Jakoś muszę z tym żyć;-)

Jedno jest pewne- sadu już w tym miejscu nie będzie. Po zaoraniu i wyrównaniu terenu, posiejemy tu łąkę. W przyszłości założymy ogród, taki trochę dziki i naturalistyczny, z kępami drzew i krzewów. Bez jakichś wydumanych roślin, taki nasz- swojski, wiejski :-)

A w warzywniku?

Sałaty w mini tunelu radzą sobie doskonale i pierwsze mrozy nic im nie zrobiły!

W piecu palimy drzewem jabłoniowym, więc popiół mogę śmiało wykorzystywać w ogrodzie. Jest doskonałym źródłem mikro i makro elementów i podobno nawet ogranicza występowanie szkodników glebowych. Mam w ogrodzie poważny problem ze śmietkami więc po przyszłym sezonie będę mogła zweryfikować pogląd na działanie popiołu na tego szkodnika :-) W sumie to nie wiem co w tym popiele miałoby tym śmietkom szkodzić, ale "baby na wsi gadają...", że popiół pomaga... to spróbujemy...

W ogrodzie, jak w każdym żywym organizmie, czasem powstają jakieś szkody...

W tym roku pogoda była bardzo dziwna... Ogromna ilość opadów bardzo rozmiękczyła glebę, co stało się bezpośrednią przyczyną wielu wykrotów. Przewróciło nam się w tym sezonie w sumie 0,5 ha sadu, i ... sumaki pod domem... Stratę sadu (przewrócone i połamane drzewa trzeba było usunąć) już przebolałam, ale sumaki to nowy temat i jeszcze świeży... Trzeba będzie je usunąć, bo mają naderwane korzenie i opierają się jedynie na następnych sumakach... A nie chcemy efektu domina -mieliśmy go już w sadzie...

Jutro początek kolejnego tygodnia. Kolejne plany i prace do zrealizowania. Kolejne wyzwania i problemy do ogarnięcia.  Na wsi się nie odpoczywa :-)

Pozdrawiam!

Tuż przed nadejściem zimy

Tak, tak nadchodzi... Najpierw nocne przymrozki, a potem rozkręci się na całego...

W tym roku, jak dotąd, nie było u nas ani jednego przymrozku. Dlatego wciąż jemy pyszne zdrowe sałaty i zioła z naszego ogrodu. Ale ponieważ wszystko wskazuje na to, że tej nocy wreszcie trochę pomrozi- przygotowaliśmy się :-)

Sałata okryta (wciąż można będzie skubać listki), dalie i mieczyki wykopane, trawnik skoszony(!) - nigdy dotąd nie kosiłam trawy w połowie listopada, ale tak przerosła, że pod śniegiem na pewno by zapleśniała. Zebrałam dziś ostatnie warzywa korzeniowe (buraki, marchew), ścięłam ostatnie zioła (koper i melisę), zrobiłam nawet ostatni kwiatowy bukiet z nagietków- bo szkoda żeby zmarzły zanim porządnie rozkwitną  :-)

Liście pograbione i rabaty częściowo uprzątnięte- ale tak bez przesady- wycięłam tylko to co zgniło, reszta bylin wciąż raduje kolorami więc niech sobie suchary sterczą :-) Ptaszki będą miały co podskubywać zimą :-), a kompostownik i tak pęka w szwach :-)

Zwierzogród też przygotowany do zimy- koziarnia, kurnik i królikarnia (tak, tak- mamy króliki! Chłopcy dostali od sąsiada 2 króle, więc i one zamieszkały w naszym zwierzyńcu) wysprzątane i zdezynfekowane. Myszy potrute, a dziury mysie zalepione (żeby nie wiało :-)). Nawet kurzą zagrodę wywapnowałam- wygląda okropnie...

Drzewo do kotłowni przywiezione- trzy przyczepki,w nowym domu też już piec jest, więc i ciepełko będzie.

Sady też już do zimy przygotowane, no, już prawie... Więc myślę, że jesteśmy gotowi :-)

A jak Wasze przygotowania do zimy ???