Dzień świra...

Byłam dziś w Urzędzie Skarbowym... Jako że niedawno z rolników ryczałtowych przekształciliśmy się w vatowców i dodatkowo otworzyliśmy działalność gospodarczą, miałam dziś swój debiut w rozliczeniu się z podatku rolniczego. Ponieważ działalności niejako mamy dwie, złożyłam dwie deklaracje. Po jakimś czasie telefon ze skarbówki,że dwóch to nie można... Wsiedliśmy w samochód i do urzędu... Wiecie, zawsze uważałam, że głupia to ja raczej nie jestem. Studia mam, nie byle jakie -SGGW, IQ też mam, nie najgorsze :-) Ale jak idę do skarbówki to zaczynam wątpić... Panie niby tłumaczą... ale ja nie wiem, czy one tak specjalnie do mnie po chińsku??? Czy to nie można tak normalnie do człowieka podejść i powiedzieć: Zrób to, to i to i będzie dobrze???
Nic to, mówię Pani, że to mój pierwszy raz i że się nauczę, a ona mi na to:" Ja nie wątpię, że się Pani nie nauczy" Pozostaje mieć tylko nadzieję, że się przejęzyczyła :-)
Już raz na urzędników narzekałam... Pewnie tu teraz jacyś są... Prośba do Was taka moja mała- Mówcie do nas po ludzku!!! Bo ja już się zastanawiam, czy urzędnik to jakiś specjalny rodzaj ludzki jest, że po ludzku nie umie? :-) Chociaż z drugiej strony, to na sali operacyjnej siedzą chłopaki normalne całkiem wydawałoby się. Nawet jak mi jakiegoś babola wytkną to nie czuję się jak głupek... Jak to jest?
W każdym razie przyjechałam do domu i na spokojnie, na chłopski rozum po studiach :-) deklarację wypełniłam, dwa razy wszystko sprawdziłam i  chyba będzie dobrze!
Ale to nie koniec na dziś...
Wchodzę dziś do domu a mój małżonek do mnie woła: Coś się stało z ... kiblem. Ja na to CO? A on: to idź i zobacz... Patrzę a tu wierzchem się niemal przelewa... Horror!!! Mówię mu zrób coś!, a on (pewnie się zaraz obrazi :-)) hyc na traktor i ewakuacja do sadu pod pozorem jakiejś bardzo pilnej roboty... Na szczęście mamy Dziadka, który uratował sytuację, przepchał rurę i uchronił mnie przed gównianym zwieńczeniem dnia :-) Gwoli sprawiedliwości dodam, że w pewnym momencie pojawił się również mój mąż i pomógł... A łatwo nie było...
A wam jak dzionek minął? Bo ja na koniec popstrykałam troszkę w ogrodzie.
 Dziś foto makro :-)

Ale żeby nie było, że tylko narzekam, to spotkało mnie dziś też coś miłego! Na miejscowym złomowisku... Ale o tym następnym razem :-)
Jutro mamy w planie piknik nad Bugiem, wędkowanie i ognisko... Trzymajcie kciuki, żeby nam się Antek nie utopił, bo ostatnio "uczył się" pływać w bajorku u mojego chrzestnego... Niezłego mi stracha napędził... Mam nadzieję, że wyciągnął z tej nauki jakieś wnioski... Poważnie się zastanawiam nad jakąś uprzężą...

 O, tu wskoczył...

Miłego weekendu Kochani!!!