Małe zmiany... malutkie :-)

Nie jest łatwo robić coś nowego z dwójką dzieci na głowie... Zwłaszcza, że jedno jest z piekła rodem, a drugie ma ospę... Dlatego przede wszystkim skupiam się na czynnościach zachowawczych... Czyli staram się utrzymać to, co osiągnęłam w ubiegłych latach, w stanie nie przynoszącym wstydu :-)

Kilka nowych akcentów jednak udało mi się, jakimś cudem, przemycić...

Piramidki dla clematisów nie są moim dziełem, a mój wkład w nie ograniczył się do dowiezienia drewna stolarzowi, ale są! I wyglądają całkiem nieźle!

Podobnie było z nowym stolikiem na taras. Żeliwne nóżki od dwóch lat podpierały ścianę domu... Pozbieraliśmy z dzieciakami  deski (z odzysku) z placu przed chłodnią i ten sam znajomy stolarz zrobił nam śliczny okrągły blat do wyżej wspomnianych nóżek. I tak taras przed domem zyskał całkiem nowy wizerunek, a ja się przy tym nie napracowałam...

 

W ogrodzie warzywnym ograniczyłam się do pielenia i siania. Przeniosłam też ul z podwórza na miejsce przeznaczenia w ogrodzie. W tym sezonie zrezygnowałam z rdestu i baldaszkowych  w roli zimowli dla pszczół. Zgodnie z moimi przypuszczeniami rurki trzcinowe okazały się najlepszym materiałem gniazdowym. Łatwo je pozyskać i łatwo wydobyć z nich kokony.
Jedynym odstępstwem od trzciny jest ponawiercany pieniek, który dostałam od taty.

 

 Z braku lepszego materiału pod ręką, do oznaczania, co gdzie posiałam, użyłam kamieni polnych...

I kilka ujęć ogrodowych "tuż przed deszczem"... który jednak nie nadszedł... Mamy w Niemojkach okropną suszę! Już nawet pierwsze podlewanie ogrodu mamy za sobą :-)

I tu widać, że jednak coś zrobiłam! Dokończyłam nareszcie ul dla murarek, który zaczęłam robić w zeszłym roku.  Trochę czasu zajęło mi zgromadzenie potrzebnych materiałów... Dachówki karpiówki przewiozłam z Goleniowa a rurki drenarskie wyprosiłam w łosickim  zarządzie melioracji i urządzeń wodnych. Pan kierownik z pewnym powątpiewaniem w spojrzeniu wysłuchał mojej opowieści po co mi te rurki, ale odsprzedał po bardzo okazyjnej cenie 1 zł. za sztukę! Gdyby ktoś miał ochotę obejrzeć oryginał ula (bo to nie jest mój pomysł) to zapraszam tutaj

          

Leszczynowe pergole to też, nie ukrywając, pomysł Kasi i Andrew. Ich blog i portal Na ogrodowej to dla mnie niezaprzeczalnie skarbnica pomysłów. Jeśli toś z was jeszcze ich nie poznał, to koniecznie musi!!! Znajdziecie ich tu!

 

Pozdrawiam Was mocno i obiecuję bywać częściej :-)

Pa!!!