Jak starodawny, pogański obyczaj nakazuje...

(...) by bieda i martwota zimy odeszły,

a miejsce ich dostatek i urodzaj zajęły -

słomianą kukłę poczynić należy.

Kukła ta Śmierteczką zwana, koniecznie słomiana być powinna,

gdyż słoma urodzaju i plenności symbolem jest pradawnym.

Obyczaj stary nakazuje by Śmierteczkę w czwartą niedzielę postu nad wodę zanieść, podpalić i w fale rzucić.

Koniec ciężkiej zimy tedy nastanie,  a miejsce jej zajmie długo wyczekiwana zasiewów pora.

Ubraną w białe płócienne szaty , przyozdobioną koralami i wstążkami prastarą boginkę śmierci po wsi obnieść trzeba

i w każdej napotkanej strudze wody podtopić należycie.

Kiedy bogini unicestwiona już przez żywioły ognia i wody zostanie,

powrócić inną drogą do wsi należy,

i koniec zimowej biedy niesionym gaikiem obwieścić.

Gdyż zielone gałązki jajami i wstążkami przyozdobione,

początek wiosny i odrodzenie symbolizują (...)

***
Dziś już mało kto z nas pamięta, że słynna tradycja topienia Marzanny z pogaństwa się wywodzi, a jeszcze mniej wie co zwyczaj ten miał symbolizować :-) 

Ponieważ niezaprzeczalnie jestem dzieckiem ziemi (i moje dzieci też- nie mają przecież wyboru przy takich rodzicach :-)) zwyczaj ten, przy nieco zmienionej formie, zamierzamy kultywować! Zachęcam wszystkich z Was, by przyłączyli się do tej tradycji i odegnali złą zimę, która faktycznie nie była dla nas lekka i faktycznie symbolizowała martwotę i posuchę. Zróbmy Śmierteczkę -Marzanną teraz zwaną i przywołajmy lepszy czas!!!

Eko-Marzanna- krok po kroku

( ze względów ekologicznych nasza kukiełka składa się wyłącznie z surowców naturalnych- po rytualnym uśmierceniu nie zostanie po niej nic, co mogło by razić oczy, płuca czy nasze ekologiczne sumienia :-)

Potrzebne materiały:

-słoma

-giętki, niezbyt gruby drut

-sznurek konopny

- drewniana łyżka

- białe płótno

- kolorowe tasiemki, koraliki

- młodociany pomocnik :-)

 

Wykonanie:
Do drewnianej łyżki w dwóch miejscach przymocowujemy drut- będą to ręce i nogi naszej kukły. Następnie całą figurę Marzanny okładamy słomą i obwiązujemy konopnym sznurkiem. Dzięki drucikowi, kończyny kukiełki będzie można dowolnie układać. Wystające słomki ucinamy nożyczkami. Następnie z płótna wycinamy duży prostokąt z dziurą na głowę, zakładamy na słomianą kukiełkę i układamy w sukienkę.Włosy robimy z wełny lub sznurka i przyklejamy klejem na gorąco. Na głowę zakładamy chustkę (trójkątny kawałek materiału). Teraz malujemy twarzyczkę, a całą postać przyozdabiamy tradycyjnie koralami i kolorowymi wstążeczkami. Teraz trzeba podpalić, utopić i czekać WIOSNY!!!!!

To do dzieła moi drodzy!!! Bo na prawdę dość już tej zimy!!! Rozpanoszyła się u nas Biała Pani na dobre, ale jak się postaramy- to ją przegonimy!!! :-)